สิ่งทอไม่ใช่เพียงผืนผ้า แต่คือศิลปะ Textile art ที่ถักทอเรื่องราวของมนุษย์ วัฒนธรรม และกาลเวลา จากอดีตสู่พื้นที่ร่วมสมัยในโลกศิลปะ

ศิลปะไม่ได้จำกัดอยู่เพียงภาพวาดบนกระดาษหรือวัตถุแข็งเท่านั้น หากยังรวมถึง Textile Art หรือ ศิลปะสิ่งทอ ศิลปะอีกหนึ่งแขนงที่สร้างสรรค์ผ่านเส้นด้าย การถักทอ และพื้นผิวของผ้า ซึ่งมีรากฐานยาวนานมาตั้งแต่อารยธรรมในอดีต ก่อนจะพัฒนาและแปรเปลี่ยนเป็นศิลปะร่วมสมัยที่เปี่ยมด้วยความงามและความหมาย

ในระยะแรก สิ่งทอเริ่มต้นจากการเป็นเครื่องนุ่งห่ม ก่อนจะถูกนำมาใช้ในบริบทของความเชื่อ ศาสนา และวัฒนธรรม ในบางพื้นที่ เส้นใย ลวดลาย หรือเทคนิคการทอยังทำหน้าที่สะท้อนฐานะ อำนาจ และอัตลักษณ์ของผู้สวมใส่

เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งทอค่อยๆ คืบคลานเข้ามามีบทบาทในชีวิตมนุษย์มากขึ้น ไม่ใช่เพียงเพื่อการใช้สอย แต่ยังทำหน้าที่บอกเล่าเรื่องราว เหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ และเปรียบได้กับการสร้างงานจิตรกรรมในรูปแบบหนึ่ง

ในช่วงศตวรรษที่ 18-19 การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้เปลี่ยนโฉมหน้าการผลิตสิ่งทออย่างชัดเจน เครื่องจักรสามารถผลิตผ้าได้รวดเร็วและในปริมาณมาก งานทอมือจึงค่อยๆ ถูกแทนที่ สิ่งทอในยุคนั้นถูกมองในฐานะสินค้าอุตสาหกรรมมากกว่างานศิลปะ ส่งผลให้คุณค่าทางศิลป์ของงานสิ่งทอในสายตาสังคมลดลง

อย่างไรก็ตาม กระแสต่อต้านการผลิตเชิงอุตสาหกรรมได้เกิดขึ้นผ่านขบวนการ Arts and Crafts Movement ซึ่งเรียกร้องให้สังคมหันกลับมาเห็นคุณค่าของงานทำมือ งานฝีมือ และความงามจากกระบวนการผลิตแบบดั้งเดิมอีกครั้ง

ต่อมา สถาบัน Bauhaus ในเยอรมนีได้ยกระดับงานสิ่งทอให้เป็นส่วนหนึ่งของศิลปะสมัยใหม่ ผ่านการทดลองรูปทรง สี และวัสดุ ทำให้งานสิ่งทอไม่ถูกจำกัดอยู่แค่ “ผืนผ้า” หากแต่กลายเป็นพื้นที่ทดลองทางความคิดและการออกแบบ

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ศิลปินจำนวนมากเริ่มใช้เส้นด้าย ผ้า และเทคนิคการทอเป็นสื่อในการแสดงแนวคิดส่วนตัว ทำให้ Textile Art ก้าวเข้าสู่แกลเลอรีและพิพิธภัณฑ์อย่างจริงจัง งานสิ่งทอในช่วงนี้เริ่มเชื่อมโยงกับประเด็นทางเพศสภาพ บทบาทของผู้หญิง แรงงาน และความทรงจำ เนื่องจากงานทอและงานเย็บเคยถูกมองว่าเป็นงานของผู้หญิงในบริบททางประวัติศาสตร์

ในปัจจุบัน Textile Art กลายเป็นสื่อร่วมสมัยที่เปิดกว้าง ศิลปินผสมผสานเทคนิคดั้งเดิมเข้ากับวัสดุใหม่ เทคโนโลยี งานจัดวาง และศิลปะเชิงแนวคิด สิ่งทอจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือในการตั้งคำถามและสะท้อนประเด็นร่วมสมัย ทั้งเรื่องสิ่งแวดล้อม การเมือง อัตลักษณ์ และวัฒนธรรม

สิ่งทอจึงไม่ใช่เพียงผืนผ้า หากแต่เป็นพื้นที่ของเรื่องเล่าและร่องรอยของมนุษย์ ที่สะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างร่างกาย สังคม และกาลเวลาอย่างลึกซึ้ง