คอลัมน์ 'คิดได้-ทำได้' โดย วิฑูรย์’โชคดี
ผู้รู้หลายท่านเปรียบเทียบว่า ชีวิตของคนเราก็เหมือนเรือ เป้าหมายก็คือฝั่งหรือท่าเรือที่เราต้องการจะขึ้น ส่วนหางเสือก็คือตัวควบคุมทิศทางให้เรือแล่นไปสู่ฝั่ง (เป้าหมาย) อย่างปลอดภัย
แต่ในชีวิตจริงนั้น น่าเสียดายที่มีเรือจำนวนมากไม่มีหางเสือ ได้แต่ปล่อยให้เรือลอยลำไปอย่างไร้จุดหมาย ลอยตามกระแสลมและคลื่น โดยไม่รู้ว่าจะถึงฝั่งเมื่อไหร่ หลายรายก็อับปางก่อนถึงฝั่ง
เรือจำนวนไม่มากที่ถึงฝั่งโดยสวัสดิภาพได้ ก็เพราะมีเป้าหมาย และมีทิศทางชัดเจน โดยเจ้าของเรือ (คนขับเรือ) ได้ศึกษาเส้นทางเดินเรือมาอย่างดีแล้ว มีกัปตันที่คุ้นเคยเส้นทางเดินเรือเป็นอย่างดี และรู้จักจุดหมายปลายทางที่ต้องการไปถึง จึงสามารถควบคุมทิศทางลม (โดยใบเรือ) และควบคุมทิศทางที่เรือแล่นไป (โดยหางเสือ) จนแล่นไปถึงยังฝั่ง (จุดหมาย) ได้ หากต้องเจอกับคลื่นลมแรงอย่างคาดไม่ถึง ก็ไม่ตกใจและควบคุมสถานการณ์ได้
คนที่ประสบความสำเร็จก็คงไม่ต่างจากการแล่นเรือเพื่อขึ้นฝั่ง เพราะต่างรู้ดีว่า “ขอเพียงได้ทำในสิ่งที่ต้องทำและได้ทำให้ดีที่สุดแล้ว ก็จะไม่มีอุปสรรคใดๆ ที่จะมาขวางเส้นทางสู่เป้าหมาย (ความสำเร็จ)ได้”
ดังนั้น การจะทำงานใดๆ ให้สำเร็จนั้น จะต้องมีการออกแบบและวางแผนอย่างดี โดยเราจะต้องกำหนดเป้าหมายให้ชัดเจน พร้อมทั้งมีวิธีการดำเนินการต่างๆ อย่างเป็นขั้นเป็นตอนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว
“การวางแผน” จึงเป็นตัวกระตุ้นความอยากที่จะเอาชนะ “ความท้าทาย” และยังเป็นตัวเพิ่ม “ศักยภาพ” ของเราให้มากขึ้นได้อีกด้วย การบรรลุเป้าหมายจึงเป็นไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ
คนที่ไม่ได้ทำการออกแบบและวางแผนชีวิต ก็เหมือนปล่อยชีวิตให้เอ้อละเหยลอยชายไปวันๆ มีอะไรให้ทำก็ทำ คือทำตามกระแสที่เข้ามาในชีวิตหรือทำตามความพึงพอใจเป็นหลัก เมื่อเราไม่ได้จริงจังกับการวางแผนและกำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน โอกาสที่จะประสบความสำเร็จก็เป็นไปได้ยาก
แต่ที่สำคัญยิ่ง ก็คือ เราจะต้องเป็นคนที่ “มุ่งมั่น จดจ่อ ต่อเนื่อง และมีวินัย” เพื่อก้าวสู่ความสำเร็จให้ได้ คือ ต้องทำอย่าง “กัดไม่ปล่อย” (ถ้าไม่สำเร็จ ก็ไม่เลิกราง่ายๆ)
ทุกวันนี้ หากจะแพ้ จะพลาด หรือ จะผิดหวัง ก็ขอให้มันเกิดขึ้นหลังคำว่า “ทำดีที่สุดแล้ว” ครับผม !
